آسیب شناسی کودکان بی شناسنامه

آگاهي جامعه نسبت به پديده ي كودك خياباني امري است لازم چرا كه موج كودكان خياباني بزودي از حالت كودكي خارج شده و تبديل به جوان خياباني شده و جوان خياباني به مانند بمب است.كودك خياباني به عنوان گروهي از كودكان جامعه است كه با توجه به شرايط خاص سني خود در حال گذراندن دوران بلوغ و بحران هستند.اينان نيازمند حمايت جدي بيشتر والدين هستند ولي از انجا كه به دلايل گوناگون از حمايت والدين محروم هستند در خيابانها رها شده و آمادگي لازم براي كسب هر نوع آسيب پذيري را دارند.
کودکان خیابانی children street

همه ما در زندگی روز مره با کودکانی سروکار داریم که در خیابانها دستفروشی میکنند یا به انواع مختلف به تکدی گری مشغولند. وجود این کودکان درجامعه ما نشان از آسیب هایی دارد که که معمولا در خانواده شکل گرفته و به تدریج وضعیتی را سبب می شود که کودکانی که در این سن نیاز به بهره مندی از امکانات رفاهی و آموزشی مربوط به خود را دارند دچار مشکلات مختلفی می شوند از جمله انجام کارهای سخت و زیان آور یا دوری از خانواده و محروم بودن از مهر و محبت خانواده ، بازماندن از تحصیل ، بیماریهای جسمی و مشکلات بیشمار دیگری که در برخی موارد با افتادن در دام گروههای سازمان یافته تبهکاری به مراتب تبعات بدتر و بیشتری گریبانگیر آنان می شود .
یکی از موضوعات و یا به عبارت بهتر گروههای هدف در مددکاری اجتماعی موضوع کودکان خیابانی میباشد . در این پژوهش سعی شده تا اطلاعاتی هرچند مختصر در مورد کودکان خیابانی ارائه شده و همچنین به برخی از وظایف و نقشهای مددکاران اجتماعی در مواجه با این مسئله اجتماعی اشاره شود.

در مورد کودکان خیابانی تعاریف مختلفی ارائه شده است .

کودک : بر اساس ماده 1 پیمان نامه حقوق کودک و سازمان یونیسف به افرادی اطلاق میشود که کمتر از 18 سال سن دارند .
کودک خیابانی : به کودکانی اطلاق مشود که در شهرهای بزرگ برای ادامه بقای خود مجبور زندگی در خیابان هستند.

2 – بر اساس تعریفی دیگر این کودکان در 3 گروه اصلی زیر تقسیم میشوند .

- کودک خیابانی (street children)

به کودکاني میگویند که در خیابان زندگی ميكنند و بدون حمایت خانواده یا بستگان خود ؛ سعی دارند از خودشان مراقبت کنند. این کودکان حدود 5% کودکان خیابانی را تشكيل میدهند .

- کودکان خیابانی children on the street

این کودکان درواقع کودکان شاغل در خیابان هستند که برای کسب درآمد برای خانواده در خیابان کار میکنند . میزان ارتباط این کودکان با خانواده متفاوت است و ممکن است این ارتباط روزانه و یا در حد چند بار در سال باشد اما به هرحال احساس تعلق به خانواده دراین کودکان وجود دارد . اینان به حمایت و بقای خانواده خود از لحاظ اقتصادی کمک میکنند. اینان به اصطلاح نان آوران کوچک خانه هستند.اینها در بیشتر خانواده ها سپر بلای خانواده ی خویش میشوند و طعمه ی گرگ های خیابانی اند . گرگ های خیابانی که از اینها در توزیع مواد مخدر و... استفاده میکنند.

- کودکان خیابان children of the street
این کودکان گروه کوچکتر از کودکان خیابانی را تشکیل میدهند ، اما مشکلات پیچیده تری دارند .
برای این کودکان خیابان به منزله خانه است وآنها در خیابان در پی سرپناه و غذا هستند و دیگر افراد خیابانی برای آنان حکم خانواده را دارند . این افراد یا سرپرستی ندارند و یا در صورت داشتن خانواده ، به دلیل مسائل مختلف ، زندگی در خیابان برایشان امن تر از زندگی در خانه است . کودکان رها یا طرد شده نیز گاهی به عنوان گروهی مجزا مطرح میشوند ، اما نظر به اینکه در خیلی از موارد بازگشتی ندارند و در مدت کوتاهی به کودکان خیابان بدل میشوند ، در بعضی تقسیم بندیها جزئ گروه کودکان خیابان محسوب میشوند.که 5% کودکان خیابانی را تشکیل میدهند..

بطور کلی تعاریف مختلف دارای سه جز مشترک میباشند
1 – این کودکان وقت زیادی را در در خیابان زندگی یا سپری میکنند.
2 – خیابان منبع معاش کودکان است .
3 - از آنها بطور شایسته و مطلوب توسط بزرگترها نگهداری نمیشود .

هم اکنون در کشور ما دسته بندی کودکانی که در خیابان حضور دارند به صورت زیر است :
1 – کودکان بدسرپرست
2 – کودکان بی سرپرست
3 – کودکان بزهکار
4 – کودکان کار
5 – کودکان اتباع بیگانه که خود در سه گروه قرار میگیرند :
- اتباع بیگانه دارای کارت یا برگ اقامت از مراجع قانونی و صاحب صلاحیت
- اتباع بیگانه فاقد کارت یا برگ اقامت از مراجع قانونی و صاحب صلاحیت
- کودکانی که پدرانشان از اتباع کشورهای بیگانه بخصوص افغانستان و مادرانشان ایرانی بوده ، ولی چون ازدواجشان ثبت نشده است شناسنامه ندارند .
6 – کودکان مبتلا به بیماریهای صعب العلاج یا کودکان روانی یا معلول
7 – کودکانی که با پدر خود زندگی میکنند
8 – کودکانی که با مادر خود زندگی میکنند .
9 – کودکانی که با خواهر یا برادر خود زندگی میکنند
10 – کودکانی که با ناپدری یا نامادری یا قیم خود زندگی میکنند
دسته بندی فوق شامل همه کودکانی است که در خیابان زندگی میکنند

کودکان‌ خیابانی‌، کودکانی‌ هستند که‌ ناخواسته‌ کانون‌ خانواده‌ و محیط‌ مدرسه‌ را ترک‌ کرده‌ و در محیط‌ ناامنی‌ همچون‌ خیابان‌ زندگی‌ پر از مخاطره‌یی‌ را سپری‌ می‌کنند. آنها تاوان سختی را بابت معضلات اجتماعی که گریبانگیر خانواده‌شان شده است، می پردازند، آنها قربانیان کوچکی هستند که قربانی معضلات اجتماعی همچون فقر، اعتیاد، طلاق و … شده اند، کودکانی هستند که دنیای معصومانه کودکی را رها کرده اند و به دنیایی قدم نهاده اند که بسیار بی رحم و خشونت آمیز است.

کودکان خیابانی بهترین سال های عمر خود را در خیابان ها می گذرانند، آنها درست زمانی که باید پشت نیمکت باشند و درس زندگی بیاموزند، درست زمانی که قرار است فریاد شادی اشان در کوچه ها بپیچد، درست زمانی که قرار است هیاهوی کودکانه سر دهند، درست زمانی که باید شادی را تجربه کنند‏، درست زمانی که دست نوازش پدر و مادری را احساس کنند، درست زمانی که باید بیاموزند الفبای زندگی را و … آنگاه سردی ها و تلخی های زندگی به سراغشان می آید، آنها را سر پیچ یک خیابانی می نشاند، در همان خیابان ها بزرگ می شوند و کودکی خود را گم می‌کنند.
این کودکان با عقده های روانی بزرگ می شوند‏، در حاشیه همین خیابان ها تبعیض را به خوبی می بینند و احساس می‌کنند، به کودکان همسن و سال خود نگاه می کنند و تبعیض را با تمام وجود درک می‌کنند، آنها با بی مهری ها و کدورت‌ها، با بی تفاوتی ها و حقارت ها بزرگ می شوند، و کینه ای نسبت به جامعه در درون خود جمع می‌کنند که شاید سال‌ها بعد، از زبان خود آنها بشنویم.

ریشه یابی معضل «کودکان خیابانی»
براساس آئین نامه اجرایی ساماندهی کودکان خیابانی مصوب هیات وزیران، کودک خیابانی به فرد کمتر از ۱۸ سال که به صورت محدود یا نامحدود در خیابان به سر می برد اطلاق می شود.
کودکان خیابانی را می توان در دو گروه جای داد،
گروه اول کودکانی هستند که خانواده دارند و به دلیل فقر خانواده و برای امرار معاش به خیابان ها روی می آورند. این کودکان صبح ها از خانه به خیابان می آیند تا با درآمدی ناچیزی که از فروش یک بسته آدامس، چند بسته کبریت، چند ورق فال و… بدست می آورند، کمک خرج خانواده باشند و زمانی که شب فرا می رسد، مجددا به خانه خود برمی گردند.
در اینجا ریشه یابی ، معضل کودکان خیابانی چندان کار مشکلی نیست و عاملی که باعث شده تا خانواده ها بچه های کوچکشان را برای کار به خیابان ها بفرستند، فقر اقتصادی خانواده است. و کودکان این خانواده ها هم مجبور هستند در سرمای زمستان و گرمای تابستان سر چهارراه ها و پشت چراغ قرمز ها بایستند، کودکی اشان را در ازدحام خیابان ها گم کنند تا شاید لقمه نانی در سفره خانواده شان بگذارند.
گروه دوم از کودکان خیابانی، کودکانی هستند که به دلایلی مانند طلاق، اعتیاد والدین و … خانواده اشان از هم گیسخته شده است و ارتباط آنها با خانواده شان قطع گردیده است، بنابراین این کودکان، خیابان را به عنوان خانه و کاشانه خود بر می گزینند. در این حالت است که باید به فکر آینده بود، وقتی این گروه از کودکان خیابانی بزرگ می‌شوند‏، چون عقده‌های ناشی از بحران محبت و توجه در آنها رشد کرده است و با بی‌مهری‌ها و بی‌تفاوتی‌های جامعه نسبت به خودشان بزرگ شده‌اند، این بی‌مهری‌ها و عقده‌های ناشی از آن را در آینده نه چندان دور در قالب انواع جرم و بزه نشان می‌دهند، یا به فردی شرور تبدیل می‌شوند و یا به زنان خیابانی که حیثیت انسانی خویش را به ناچیز می‌فروشند.
بنابراین اگر بخواهیم این معضل اجتماعی را ریشه یابی کنیم باید به عواملی از جمله فشار روز افزون فقر بر خانواده ها، توزیع ناعادلانه ثروت در سطح جامعه، توزیع نابرابر بودجه های فرهنگی و عمرانی بین قشار مختلف جامعه، طبقاتی شدن آموزش و پرورش که هر روز کودکان را از چرخه رسمی آموزشی و تربیتی دور می کند، سطح فقر فرهنگی خانواده ها، ناآگاهی والدین و گرفتار شدن آنها در دام معضلات اجتماعی از جمله اعتیاد، طلاق و… اشاره کنیم.
علل بوجود آمدن كودكان خياباني
از نکات برجسته کودکان خیابانی، علل فرارشان از منزل است. از عوامل مهم می‌توان فقر (اقتصادی)، تفاوت شدید طبقاتی و نبود عدالت اجتماعی، نرخ بالای بیکاری، افزایش بی‌رویه جمعیت در محله‌های حاشیه‌نشین شهرها، فقر فرهنگی خانواده‌ها (بی‌ سوادی و کم سوادی)، افزایش نرخ طلاق، اعتیاد، فوت یک یا هر دو والد بر اثر سوانح طبیعی و یا اجتماعی، افزایش بی‌رویه مشاغل کاذب با درآمد بالا، کمرنگ شدن فرهنگ مذهبی و ملی و سست شدن بنیان ارزش‌های اخلاقی و اعتقادی در جامعه را نام برد.
در این میان فرار کودکان از خانه با محوریت خانواده نقش اساسی را ایفا می‌کند. عدم به کارگیری راهکارهای تربیتی صحیح و بروز مشکلات متعدد، تبعیض بین فرزندان، کمبود محبت، لوس شدن، تنبیهات شدید فیزیکی، سوء استفاده جنسی، عدم درک حساسیت‌های دوران بلوغ نوجوانی، ترس کودک از حضور در مدرسه، تفاوت سنی فاحش والدین و کودک و نوع ارتباط بین نسلی، مقدار زوجات پدر خانواده، اختلالات روانی، سرقت‌های کوچک و بزرگ در منزل و مدرسه، فقر مادی و فرهنگی خانواده و طلاق، عمده‌ترین مشکلات درون خانواده است.

پیامد فرار از خانه و پناه آوردن کودکان به خیابان چیزی نیست جز آغاز سوءاستفاده‌هایی از این کودکان از قبیل:
آموزش کودکان و بکارگیری آنان برای حمل و توزیع مواد مخدر و سایر موارد غیرقانونی، آموزش و بکارگیری کودکان برای تکدی‌گری، آموزش و بکارگیری کودکان برای انواع سرقت، جیب‌بری، کیف‌زنی، کیف‌قاپی، خفت‌گیری، کودک‌ربایی و … ، بهره‌کشی و سوءاستفاده‌ جنسی، فروختن کودکان جهت تجارت اعضای بدن، آموزش و بکارگیری در اماکن فساد، فروختن و یا اجاره کودکان به منازل، بکارگیری در مشاغل خدمات پست دست‌فروشی و معرکه‌گیری، از جمله این سوء استفاده‌هایی هستند که آثار مخربی برای سلامت جسمی و بهداشت روانی کودکان خیابانی برجا می‌گذارد.
کودکان خیابانی بزودي از حالت کودکی خارج شده و تبدیل به جوان خیابانی میشود. کودکانی که قربانیان شرایط دشوار زندگی هستند. کودکاني که همگی دارای ویژگی خاص مبتلا به فقراند. و در شرایط فقر هر کودکی به کودک خیابانی بالقوه است. کودکانی که در آینده نزديك صاحب یکی از بانکهای بزرگ با حجم عظیمی از سپرده های ویروس ایدز خواهند شد. کودکانی که به شدت آسیب پذیرند و به يك مقطع که میرسند این آسیب پذیری را به گروهای دیگر منتقل ميكنند.
دوران کودکی برای هر شخصی مهمترین مقطع زندگی اوست و تمام رفتارها ؛ باورها ؛ ارزشها , عقاید ؛ ترس ها و نفرتها, لیاقتها و ... در همین دوران در ذهن او شكل ميگيرد و در تمام طول زندگی همراه اوست. خیلی از ماها پس از سالیان دراز هنوز از چیزهایی که در بچگی از آنها میترسیدیم وحشت داریم و آنچنان در ذهن ما جای گرفته که تا آخر عمر دست و پایمان را میبندد و مانند سدی مانع رسیدن ما به آرزوهایمان است.

تبریک میگم مطلب شما را گوگل تحت عنوان اسیب شناسی کودکان بی شناسنامه به عنوان نتیجه اول نمایش می دهد

خوبه چون شما پیشتاز این مبحث هستید و بده چون ظاهرا این بحث به طور جدی توی فضای اینترنت رایه نشده تا الان

Hasannezhad wrote:این بحث هیچ جا تو برنامه ها و تصمیمات غیر انجمن امام علی مطرح نشده
حتی یونیسف هم بااین همه سروصدا کاری نکرده
این مطلب قبلا تو وبسایت انجمن مددکاری خمینی شهر مطرح شده بود واسه دانلود

پس بگذارید به عنوان محصولی از تلاش شما در انجمن به انتشار برسه
البته همون طور که گفتم با رعایت استاندارد مقالات

راه کارها و پیشتهادات:
هرگونه اقدام جهت پیشگیری یا کنترل پدیده اجتماعی کودکان خیابانی مستلزم شناخت این گروه در دسته‌بندی‌هایی است که به آنها اشاره گردید. اما این پیشگیری و کنترل نیازمند ابزارهای ویژه‌ای هستند که دستگاه اجرایی، سازمان‌های غیردولتی و خیریه‌ای، نقش تأثیرگذاری بر آن دارند. از مهم‌ترین این عوامل می‌توان به:
• حساس شدن و فعال شدن نهادهای دینی نسبت به پدیده کودکان خیابانی.
• حمایت‌های اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی از طریق سازمان‌های غیردولتی از خانواده‌های کودکان خیابانی و گسترش سیستم تأمین اجتماعی.
• ایجاد و گسترش مراکز شبه خانواده برای کودکان خیابانی فاقد خانواده همچون سپردن آنان به خانواده‌های فاقد فرزند، برای آن دسته از کودکان خیابانی که فاقد والدین هستند.
• ایجاد مراکز سیار و موقتی به عنوان سرپناه برای کودکان فاقد خانواده.
•تأمین و ایجاد سرپناه شبانه و ارائه آموزش‌های کارهای فنی و حرفه‌ای.
• ارائه خدمات مددکاری در محل حضور کودکان خیابانی در خیابان‌ها.
• تفکیک بین دختر و پسر خیابانی جهت پیشگیری و کنترل آسیب‌های اجتماعی.
ضرورت رویکرد اجتماعی به این پدیده و توجه به اینکه خیابانی بودن جرم نیست ولی می‌تواند منجر به جرمی همچون بزهکاری گردد.
• مطرح کردن بحث کودکان خیابانی از طریق نشریات، صدا و سیما و حساس ساختن مردم نسبت به مشکلات کودکان خیابانی.
• توسعه و تجهیز منابع انسانی برای کار با کودکان و نوجوانان خیابانی در موسسات دولتی و غیردولتی.
• تجهیز و فعال نمودن نهادهایی که در سطح شهرداری‌ها، دولت و سازمان‌های غیردولتی، با حقوق کودکان و نوجوانان سروکار دارند.
• استفاده از تجربیات موفق سایر کشورها در امور ساماندهی و بازپروری کودکان خیابانی اشاره کرد.




می گویند: «پیشگیری بهتر از درمان است»؛ بنابراین باید قبل از آنکه برای کودکان خیابانی بتوانیم کاری انجام دهیم باید از این معضل اجتماعی پیشگیری بعمل بیاوریم؛ یعنی خانواده های بی بضاعت و کم درآمد را که زیر خط فقر و در شرایط بسیار سخت در چنگال فقر گرفتار هستند شناسایی کنیم، آنها را برای کمک مالی به نهادها و سازمانهای مربوطه معرفی نماییم و برای این خانواده ها یک مستمری در نظر بگیریم. همچنین برای خانواده هایی که معضلات اجتماعی از جمله اعتیاد، طلاق و … باعث جدایی کودکان از آغوش گرم خانواده می شود، باید اقدامات اساسی انجام دهیم؛ از جمله این اقدامات این است که در فاز اول نسبت به شناسایی این خانواده اقدام نماییم و آنها را تحت آموزش قرار دهیم، اگر والدینی معتاد هستند زمینه ترک اعتیاد آنها را فراهم کنیم، زمینه اشتغال برای این خانواده ها ایجاد کنیم، با شناسایی واقعی، به افرادی که مستحق کمک می باشند وامهای اشتغال فراهم کنیم. این اقدامات اولیه ای است که می تواند از پیدایش معضل «کودکان خیابانی» پیشگیری کند. اما باید پذیرفت که در جامعه ما معضل «کودکان خیابانی» به مرحله حاد خود رسیده است و باید نسبت به این معضل اجتماعی، جامعه از خود واکنش نشان دهد و ‌باید توجه داشت که حمایت‌ و حفاظت‌ از کودکان خیابانی و به‌ وجود آوردن‌ شرایط‌ و امکانات‌ زندگی‌ برای‌ آنها وظیفه‌ کل‌ جامعه‌ است و بی‌توجهی‌ به‌ این‌ معضل‌ ضربات‌ و آسیب‌های‌ جبران‌ناپذیری‌ را متوجه‌ اجتماع‌ خواهد کرد. حال سئوال این است که برای کودکان خیابانی چه کاری می‌توانیم انجام دهیم؟
۱) در گام اول باید برای کودکان خیابانی یک تعریف جامع و دقیق ارایه نماییم چرا که تا به امروز نتوانسته ایم تعریفی دقیق از این کودکان داشته باشیم و در صورت ارایه یک تعریف جامع و دقیق می توانیم زمینه را برای اقدامات بعدی مساعد کنیم.
۲) آماری دقیق از تعداد این کودکان و وضعیت اقتصادی آنها و خانواده هایشان به دست آوریم؛ اگر یک آمار دقیق داشته باشیم می توانیم برنامه ریزی کارشناسانه داشته باشیم؛ یعنی در صورت داشتن آمار دقیق می دانیم که چه تعداد کودکان خیابانی داریم، وضعیت اقتصادی خانواده آنها چگونه است، چه تعداد از این کودکان خانواده دارند و علت این که این کودکان به خیابان ها پناه آورده اند چیست.
۳) طبق همان آماری که بدست آورده ایم در مرحله بعدی کودکان خیابانی را شناسایی و ساماندهی کنیم. و این اقدام را به طور مستمر ادامه دهیم و به طور ضربتی عمل نکنیم؛ یعنی این گونه نباشد که یک سال تصمیم به جمع آوری این کودکان داشته باشیم و آنها را ساماندهی کنیم و این کار را در سال های بعد ادامه ندهیم بلکه باید این اقدام به طور مستمر و مداوم در سطح جامعه از جمله کلان شهرها صورت بگیرد.
۴) برای کودکان خیابانی‏، که به دلیل مشکلات اقتصادی خانواده‌هایشان مجبور هستند که نیمکت مدرسه را رها کرده و در پی کسب یک لقمه نان به خیابان‌ها پناه‌ ببرنند، مستمری پرداخت کنیم. با این اقدام هم می توانیم از تعداد کودکان خیابانی بکاهیم و هم به خانواده این امکان را بدهیم که کودکان خود را تحت آموزش قرار دهند و آینده ای روشن برای آنها رقم زنند.
۵) مراکزی را برای نگهداری آن گروه از کودکان خیابانی که خانواده‌ای ندارند، تاسیس کنیم و همچنین مراکزی را نیز برای کار این کودکان پیش‌بینی کنیم و بعد از آن که این کودکان به سن قانونی کار رسیدند آنها را در این مراکز جذب کرده و یک ساماندهی قانونمند کاری را برای آنها اجرا کنیم. در این زمینه می توانیم اقدامات اساسی دیگری را نیز انجام دهیم ؛ مثلاً در این مراکز می توانیم نسبت به حرفه آموزی و اشتغال، سواد آموزی، آموزش های بهداشتی و تربیتی این کودکان اقدام کنیم و با این کار به ارتقای سطح آگاهی این کودکان کمک کنیم تا بعد از آنکه این کودکان از این مراکز ترخیص شدند، گذشته خود را فراموش کنند و به عنوان یک شهروند فعال و مفید در خدمت جامعه باشند.
۶) در این میان، جنبه تبلیغی را نیز نباید از یاد برد؛ یعنی باید به گونه‌ای تبلیغ شود تا تمام نهادهای دولتی و غیردولتی هر کدام به سهم خود حامی این کودکان باشند؛ مثلاَ وزارت کار و تعاون اجتماعی زمینه‌های مساعدی را برای اشتغال این کودکان مهیا کند، وزارت بهداشت خدمات رایگان بهداشتی برایشان ارایه نماید، سازمان تامین اجتماعی، آنها را بیمه کند، وزارت آموزش و پرورش خدمات رایگان آموزشی ارایه دهد و …
با توجه به مطالب فوق باید اذعان داشت که پدیده کودکان خیابانی که هر روز شاهد افزایش جمعیت آنها هستیم، مسلتزم بازنگری در راهکارهای استفاده شده در این حیطه است. زیرا این کودکان با توجه به اینکه در رده‌های سنی مختلف قرار دارند، احتیاج به محیط مناسب برای رشد خواهند داشت. لذا باید با توجه به عواقب این پدیده که شامل بزهکاری، سرقت، اختلال‌های شخصیتی و … می‌شوند، تلاش شود تا شناختی بهتر از وضعیت این کودکان حاصل گردد.
به خاطر داشته باشیم که همه ما ایرانی هستیم و نسبت به این قشر از جامعه که قربانیان بی فردا و گلهای بی باغبان جامعه ما هستند، وظیفه ای خطیر بر عهده داریم و نباید هویت ایرانی بودن خود را فراموش کنیم و این سخن را همیشه به خاطر داشته باشیم که :
«بنی آدم اعضای یکدیگرند
که در آفرینش زیک گوهرند
چو عضوی به درد آورد روزگار
دگر عضوها را نماند قرار»

منابع:
- مقدمه ی استاد ارجمند جناب اقای دکتر مجید ابهری استاد دانشگاه تهران مشاور عالی سازمان بهزیستی کشور از کتاب چارلی چاپلین شادی آور گریان
- مقدمه کتاب چارلی چاپلین شادی آور گریان ...... هانی قلی پور
- آسیب شناسی کودکان خیابانی ؛ گزارشی از محبوبه تلوزاده ..... سایت جامعه شناسی ایران
- کودکان خیابانی children street .... محمد برخورداری
- حسن موسوی چلک ، مددکاری اجتماعی (1 ) کار با فرد ; تهران : سمت، 1383 .
- حمیدرضا کریمی درمنی ، توانبخشی گروههای خاص با تاکید بر خدمات مددکاری اجتماعی ; تهران : گستره ، 1382
ایرنا،خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران http://irna.ir/fa/News/80361834/%D8%A7%D8%AC%D8%AA%D9%85%D8%A7%D8%B9%DB%8C/%D9%81%D8%B1%D8%A7%DA%A9%D8%B3%DB%8C%D9%88%D9%86_%D8%AD%D9%82%D9%88%D9%82_%DA%A9%D9%88%D8%AF%DA%A9_%D8%AF%D8%B1_%D9%85%D8%AC%D9%84%D8%B3_%D8%B4%D9%88%D8%B1%D8%A7%DB%8C_%D8%A7%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85%DB%8C_%D8%B4%DA%A9%D9%84_%D9%85%DB%8C_%DA%AF%DB%8C%D8%B1%D8%AF
سامانه بانک اطلاعات آسیب های اجتماعی http://asibha.mcls.gov.ir/
فرشید یزدانی، مدیرکل سابق برنامه ریزی اقتصادی و اجتماعی سازمان تامین اجتماعی http://www2.darmantehran.sso.ir/
ماهرخ حسن زادگان رودسری، نوید سعیدی رضوانی (،آموزش کودکان خیابانی: بسته آموزشی در زمینه مصرف مواد مخدر، بهداشت جنسی و تناسلی، شامل بیماری های HIV / ایدز و دیگر بیماری های
مجموعه مقالات اداره اتباع وامور خارجه و وزارت خارجه و بازرگانی کشور
محمد زاهدي - منيره آرزومندي - بابك مويدالدين، كار با كودكان خياباني، ناشردانژه،1388
محمدحسين فرجاد،آسيب شناسي اجتماعي: كودكان خياباني، دختران فراري، زنان روسپي1389
یونیسف، http://www.unicef.org/iran/fa/index.html
دعایت می‌کنم‌ ای کودک نان‌آور گلفروش!‌ ای گل‌تر از گل‌های رفتنی‌ات!

خانم انارکی شما داوطلب ویرایش این مقاله میشید؟

اقا قضیه این عکس چیه؟
نمیشه این سی دی به دست ما هم برسه؟

Hasannezhad wrote:اینم آدرس دانلود
http://rozup.ir/up/aminjafary/Documents/koodakan_bi_shenasname1.zip

ممنون

Hasannezhad wrote:

shokouhandeh wrote:

اقا قضیه این عکس چیه؟
نمیشه این سی دی به دست ما هم برسه؟

داداشم سی دیش هست هروقت دستور بدین میدم خدمتتون

این فایل که گذاشتید برای دانلود را دانلود کردم
اگه چیز دیگه ای توی سی دی هست وسط هفته بیام بگیرم

anaraki wrote:

shokouhandeh wrote:خانم انارکی شما داوطلب ویرایش این مقاله میشید؟

ویرایش كه چه عرض کنم؟
تا منظور شما از ویرایش چی باشه

آخه تا اونجا كه من خوندم، بقول آقای حسن نژاد نمیشه ازش چیزی رو نگفت
کنار هم بهتره
ولی اگر منظورتون ویرایش نگارشی هست در خدمتم
بفرستید به ایمیلم
البته با اجازه ی صاحبش

اجازه قبلا گرفته شده
متن را هم باید از اقای حسن نژاد بخواهیم ارسال کنند و یا شما از روی صفحه بردارید
یک مقاله اصولی با رعایت قواعد نگارشی لازم داریم
و یک پست برای سایت
اگر مایل هستید بسم الله